-
1 κατα-μανθάνω
κατα-μανθάνω (s. μανϑάνω), verstärktes simpl., erlernen, begreifen, verstehen; Plat. Theaet. 198 d; οὕτω λέγεις ἢ ἐγὼ οὐκ ὀρϑῶς καταμανϑάνω; Parm. 128 a, öfter; Xen. u. Folgde, καταμεμαϑηκὼς τὴν ἀνάβασιν, der da kannte, Xen. Cyr. 7, 2, 3; – c. partic., καταμαϑὼν αὐτὸν οὔτε ϑύοντα τοῖς ϑεοῖς Xen. Mem. 1, 4, 2; bemerken, μετεωριζόμενον καπνόν Cyr., 6, 3, 5; auch τινός τι, εἰ ἄρ' ἐμοῦ καταμανϑάνετε ὃ λέγω Plat. Legg. III, 689 c, wie καταμαϑεῖν δὲ τοῦ Κύρου δοκοῦμεν, ὡς ἐνόμιζε, wir glauben an oder von dem Kyrus bemerkt zu haben, daß er, Xen. Gyr. 8, 1, 40; Λυκοῦργον καταμεμάϑηκας ὅτι ἐποίησε Mem. 4, 4, 15. – Auch auskundschaften, ausforschen, Her. 7, 146; vgl. Xen. Oec. 12, 3; τραῦμα, die Wunde untersuchen, Plut. Dion. 34.
-
2 καταμανθάνω
κατα-μανθάνω, erlernen, begreifen, verstehen; καταμεμαϑηκὼς τὴν ἀνάβασιν, der da kannte; bemerken; wie καταμαϑεῖν δὲ τοῦ Κύρου δοκοῦμεν, ὡς ἐνόμιζε, wir glauben an oder von dem Kyrus bemerkt zu haben, daß er. Auch auskundschaften, ausforschen; τραῦμα, die Wunde untersuchen